Zameczek Petrovice – ciekawostki

Czy wiesz że … Nazwę wsi Petrowice interpretuje się na dwa sposoby. Pierwsza wywodzi się z symbolu na starych pieczęciach wioski od św. Petra z kluczami i druga wersja opiera się na wyjaśnieniu, że osada została założona przez Piotra, założyciela rodziny, której potomkowie zostali zaproszeni do Petrowic.

Miejscowość Petrowice leżąca koło Karwiny – znalazła się w granicach Czechosłowacji w 1920 roku jako Petrovice. W latach 1938-1939 w granicach Polski (Zaolzie). W czasie kampanii wrześniowej zajęta przez wojska niemieckie i włączony do III Rzeszy. Wieś została wyzwolona przez Armię Czerwoną w 1945 roku i ponownie wróciła w granice Czechosłowacji. W 1952 połączono ją z Marklowicami Dolnymi, Pierstną i Zawadą i przemianowano na Piotrowice koło Karwiny.

Petrowicki Zamek w 1796 roku kupił członek starego śląskiego rodu rycerz Wojciech Gussnar z Komornej, od hrabiego Jana Larischa. W środku angielskiego eleganckiego parku wybudował gustowny dwuskrzydłowy zamek w stylu empire. W 1879 roku Gussnarowie sprzedali go z powrotem hrabiom Larischom a w ciągu czterech lat zamek stał się siedzibą Jerzego i Marie Louise Larisch -Mönich, których los na trwałe został zapisany w dziejach Monarchii Austriackiej. Baronowa Marie Louise z Wallersee była ulubiona siostrzenicą cesarzowej Elżbiety – zwanej Sissi. To ona przedstawiła Marię na wiedeńskim dworze i wkrótce poślubiła hrabiego Jerzego Larisch- Mönicha – bratanka hrabiego Jana Larischa, właściciela majątku w Karwinie. Młoda para obrała za swoją siedzibę właśnie Zamek w Piersnej. Wtedy opisywany był on przez Marie jako “ Miły i przytulny zameczek przypominający pudełko z biżuterią .“ Młoda para mieszkała na Zameczku zaledwie cztery lata. Marie Luisa utrzymywała podczas małżeństwa stały kontakt ze swoim kuzynem arcyksięciem Rudolfem Habsburgiem – następcą tronu. Dopiero w styczniu 1889 roku, kiedy wraz ze swoją kochanką popełnił on samobójstwo w tajemniczych okolicznościach w zamku Mayerling koło Wiednia, została ujawniona jej rola swatki jaką w całej tragedii miała. Następnie była wydalona z dworu wiedeńskiego a w 1896 roku rozwiodła się z Jerzym i udała do Bawarii. W 1893 roku zamek przeszedł na własność hrabiów Larischów z pobliskiej Karwiny. Podczas podziału gruntów w 1927 roku, a po rekonstrukcji znajdowała się na pierwszym piętrze czeska szkoła podstawowa. Podczas II wojny światowej zamek był wykorzystywany jako obóz internowania dla Polaków ze Śląska, i jako magazyn amunicji. W 1947 roku nabyli zamek Stepan i Marta Wnuk a po ich śmierci stał się własnością Narodowego Komitetu w Karwinie. Od 1985 roku był własnością spółdzielni Jedność w Czeskim Cieszynie, która prowadziła tutaj restaurację i hotel. W roku 1999 budynek zamku został zwrócony spadkobiercom prawnym. W październiku 2012 roku ten piękny zamek wraz z parkiem kupiła firma TRESTLES s.a., został wyremontowany i odnowiony. Dziś zameczek służy jako hotel i restauracja oferuje możliwość korzystania z sal zamkowych i organizacji różnego rodzaju imprez. Jest to obiekt warty zwiedzenia, położony w pobliżu większego miasta czeskiego Karwiny, oraz blisko granicy z Polską położony trochę na peryferiach, widoczny po zjechaniu z głównej drogi prowadzącej do Karwiny a w drugim kierunku do Ostrawy.

Krótka historia Petrowic

Pierwsza wzmianka o wsi została napisana w dokumencie jako siedziba katolickiej parafii w niepełnym rejestrze płatności pensów Piotra z 1335 roku i jako taka parafia była jedną z najstarszych w regionie. Została ponownie wymieniona w rejestrze płatności Piotra w 1447 roku wśród 50 parafii dekanatu cieszyńskiego jako Petirsdorff. Politycznie wieś należała początkowo do Księstwa Cieszyńskiego, utworzonego w 1290 roku w procesie podzielenia dzielnicowego Polski i rządzonego przez lokalnych Piastów Śląskich. W 1327 roku księstwo stało się częścią Królestwa Czeskiego, które to po 1526 roku stało się częścią monarchii habsburskiej. Petrovice zostało przyłączone w 1727 roku Do wsi Ráj, a pod koniec XVIII wieku do miejscowości Fryštát.

Według spisów ludności przeprowadzonym w 1910 roku liczba mieszkańców gminy w tym czasie wynosiła 1444 osoby. Pod względem znajomości języka większość stanowili mówcy po Polsku, co najmniej 82,8% w 1880 roku, a najwięcej 91,3% w 1900 roku, w języku niemieckim w 1880 roku mówiło 15%, w 1900 roku już tylko 6,7%, natomiast językiem czeskim w 1910 roku posługiwało się maksymalnie 2,6% ludności. Jeśli chodzi o religię, w 1910 roku większość stanowili rzymscy katolicy (1410 lub 97,6%), a następnie protestanci (20 lub 1,4%) i Żydzi (14 lub 1%). Wioskę tradycyjnie zamieszkiwały polscy Ślązacy, posługujące się śląskim dialektem cieszyńskim.
Po I wojnie światowej po, upadku Austro-Węgier, wojnie polsko-czechosłowackiej i podziale Śląska Cieszyńskiego w 1920 roku wieś stała się częścią Czechosłowacji. W wyniku układu monachijskiego, w październiku 1938 roku razem z regionem Zaolzia wieś została opanowana przez wojska polskie i na krótką chwilę przyłączona do Polski. Na początku II wojny światowej tereny te zaanektowane zostały przez nazistowskie Niemcy. Po wojnie zostały przywrócone Czechosłowacji. Po podziale Czech i Słowacji tereny te zostały w granicach Czech.

Żródło: TuiTam.info  · Witryna krajoznawcza